Jaipur













Dzis Jaipur, stolica Rajasthanu. Brzydkie, glosne miasto, bez tego klimatu ktory mialo Varanasi. Totez zdecydowalismy sie tylko na jeden nocleg, tak by wystarczylo zobaczyc to co zobaczyc trzeba. Dzis bylismy w City Palace, zupelnie nieciekawym, z koszmarnie drogim wstepem. Na wiecej czasu nie starczylo, bo pociag przyjechal z kilku opoznieniem.
Kolejny raz dalismy sie wyrolowac Hindusom - tym razem ryksiarze za bardzo atrakcyjna cene chcieli nas powozic po miescie - jak sie okazalo z finiszem w ichnim markecie. Przy okazji zawiezli nas zebysmy se poogladali slonie i pojezdzili za "okazyjna" cene. Po krotkiej, acz ostrej, wymianie zdan wypuscili nas gdzies na Old City, podwajajac wczesniejsza kwote za przejazd dwukrotnie. Za to Justa tym razem sie nie dala i wytargowala dla mnie u Hindusow za sari 270 rupii z poczatkowych 700. Oczywiscie silk, ktory sie okazal poliestrem. Wystarczy jasniejsza skora a ceny skacza trzykrotnie, co jest mocno deprymujace i naprawde mnie zniecheca do tubylcow. Ale generalnie da sie zyc i jestesmy zadowoleni z zakupow nawet mimo tego ze kupujemy drozej niz reszta, bo w sumie w przeliczniku na zlotowki i tak tanio.
Spadamy spac, bo jutro czeka nas caaaaly dzien zwiedzania, a potem nocny pociag do Jaisalmeru. W Jaisalmerze pewnie ceny noclegow nas zabija, gdyz zaczyna sie Diwali, mamy nadzieje jednak ze damy rade.
A! Musimy zaczac targowac ceny noclegow, bo za takie dziury placimy taaaaka kase. Miekkie parowy z nas.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

DELHI 22 x

Obraz
Przed 6 rano przebudza mnie przenikliwy chłód w pokoju i gwar za oknem. Wstaję, przykręcam wentylator, robię sobie krótką przerwę i kładę się z powrotem spać. Mimo wczesnej pory, harmider za oknem jest nie do zniesienia. Po dłuższej chwili udaje mi się znów zasnąć, po to by o 8 obudzić definitywnie. Chłopcy nadal śpią, ja nie mam pojęcia co ze sobą zrobić, a na zewnątrz hotelu sama wyjść się boję. Chwilę leżę z nadzieją, że uda mi się zdrzemnąć na jeszcze choćby godzinę, patrzę w sufit szukając pomocy i w końcu wyskakuję na balkon. A tam: słucham, patrzę, robię zdjęcie i mam dość. Pierwsze zdjęcie, z balkonu. Serce Delhi - Paharganj. Main Bazaar Street, 8:15 rano czasu indyjskiego. Jestem szczęśliwa że jestem w Indiach, nadal w to nie mogę uwierzyć, ale jednocześnie odczuwam silną chęć ucieczki stąd. Uciekam, ale z balkonu pod prysznic, składam bagaż do kupy, coś tam robię koło siebie, ubieram się i znów wychodzę na balkon. Rano Main Bazaar nie wygląda tak strasznie jak nocą, sprawia n
Czytaj więcej

VARANASI 24 x

Obraz
O 5:30 budzi nas pukanie do drzwi. Za jakie grzechy?! Z podpuchniętymi oczami, żółwim tempem, próbujemy się doprowadzić do względnie ludzkiego wyglądu. I samopoczucia. Schodzimy z Waldkiem na dół i czekamy na resztę. Przychodzą Dziewczyny, Spider i last but not least - Matys i Justa. Jest stosunkowo chłodno, więc opatulam się prześcieradłem do spania. Po kilkunastu minutach niespiesznego marszu, docieramy nad Ganges. Nasz przewodnik pomaga nam znaleźć naszą łódkę i nas zostawia. Łódka wygląda bardzo niepewnie, myślę co by było gdyby się wywróciła. Pływać potrafię, ale kto wie jakie może mieć skutki zachłyśnięcie się wodą z Gangesu. No i pan od łódki taki chudziutki, ciekawa jestem jak on sobie da radę wiosłując przez dwie godziny. Powyżej: Ganges z rana. I ekipa. Płyniemy powoli i przyglądamy się tym wszystkim niesamowitym rzeczom dziejącym się przy brzegu. Ci wszyscy ludzie przybywający do swojej Matki Gangi by umrzeć, czy choćby po to by się w niej oczyścić, napić, czy zrobić
Czytaj więcej

JODHPUR 1 xi

Obraz
W autobusie do Blue City spiącą Justynę napastują tubylcy, kolejno dotykając jej tatuaż na stopie i wlosy. Mi też udaje się przespać polowę drogi, budzi mnie dopiero huk spadającego z pólki nade mną silnika od motoru, wciskające się na moje kolana jakies dziecko i sapiący nad uchem spocony facet. Jakis czas przed Jodhpurem w autobusie robi się gorąco jak w piecu, mnie robi się niedobrze, więc cieszę się że nie zjadlam sniadania. Mimo że krótka, a autobus calkiem wygodny, to jednak męcząca podróż. O ile lepiej jest jeździć pociągami! Dojeżdżamy na miejsce i zastanawiamy się czy nie uciekać gdzie pieprz rosnie. Pierwsze wrażenie? Smród, brud i ubóstwo. W dodatku, mimo wczesnej pory, jest już tak gorąco że, poza unoszącym się pylem, nie ma czym oddychać. Stacja na której wysiadamy nie robi najlepszego wrażenia, a jeszcze kierowca tak inteligentnie zaparkowal między budynkami, że wyjscie z autobusu z dużym plecakiem to nie lada wyczyn. Dodać trzeba jeszcze tlumy pasażerów i jeszcze więks
Czytaj więcej